پیمان پولی دوجانبه

رویکردی نوین بانکی در تجارت بین الملل

پیمان پولی دوجانبه

رویکردی نوین بانکی در تجارت بین الملل

پیمان پولی دوجانبه
بروز بحران مالی در سال 2007 در سطح جهان، باعث گرایش کشورهای مختلف به رویکرد جدیدی در ساختار تجارت بین‌المللی شد. کشورهایی که قبلاً از پول‌های رایج مانند دلار و یورو در مبادلات خود استفاده می‌کردند، روش جدیدی را برگزیدند که به «پیمان پولی دوجانبه» معروف شده است:
Currency Swap Agreement
تاکنون 46 «پیمان پولی دوجانبه» بین کشورهای مختلف امضا شده است. در این رویکرد جدید، تجارت با استفاده از پولهای محلی انجام می‌شود. یعنی به جای استفاده از یک پول واسط مانند دلار و یورو، از پول کشورهای مبدأ و مقصد تجارت استفاده می‌شود و دیگر دلار واسط تجاری کشورها نیست. این اتفاق فرصتی تاریخی است که به ایران در عبور از چالش تحریم بانکی کمک شایانی می‌کند؛ یعنی بدون نیاز به تعطیل کردن انرژی راهبردی هسته‌ای، می‌توانیم با استفاده از این روش - که آمریکا در آن نقشی ندارد - تجارت بین‌المللی کشور را مدیریت کنیم.
پیمانهای پولی دوجانبه

۳ مطلب با موضوع «ارزهای محلی» ثبت شده است

سئول- یکشنبه 4 اسفند 1392: کره جنوبی و استرالیا 47مین پیمان پولی دوجانبه را برای ارتقای تجارت دوجانبه و تسویه تجارت با ارزهای محلی - حتی در زمان بحران مالی - امضاء کردند.

رئیس بانک مرکزی کره جنوبی آقای کیم چونگ سو و همتای استرالیایی اش آقای گلن استیونز این پیمان پولی دوجانبه را در روز یکشنبه امضاء کردند. روسای بانک مرکزی دو کشور قصد دارند که در اجلاس کشورهای عضو گروه 20 شرکت کنند.

این پیمان به تجار دو کشور امکان می دهد که مبادلات را به مدت سه سال و تا سقف 5 میلیارد دلار با ارزهای محلی انجام دهند که این زمان می تواند با توافق طرفین تمدید شود.



اعلامیه مشترک منتشره اعلام می دارد "این پیمان برای ارتقای تجارت دوجانبه به منظور توسعه اقتصادی دو کشور طراحی شده است. بطور خاص، این پیمان اطمینان می دهد که تجارت بین دو کشور می تواند با ارزهای محلی - حتی در زمان بحران مالی - تسویه شود".

وزارت استراتژی و امور مالی اعلام کرد که دو کشور بعد از دیدار آقایان پارک گئون های رئیس جمهور کره جنوبی و نخست وزیر استرالیا تونی ابوت در اجلاس آسیای شرقی در بروندی در اکتبر گذشته تلاش کردند که چنین پیمانی امضاء و ارتباطات اقتصادی دو کشور تقویت شود.

استرالیا هفتمین شریک تجاری کره جنوبی است که در سال 2013، تجارت بین آنها به بیش از 30 میلیارد دلار بالغ شد. کره جنوبی چهارمین شریک تجاری کره جنوبی است.از 20 میلیارد دلاری که کره جنوبی از استرالیا وارد کرده است، 80 درصد منابع طبیعی مانند سنگ آهن و زغال سنگ است.

دولت اعلام کرد که این پیمان پولی دوجانبه بر اساس ارزهای محلی است و نه بر اساس دلار آمریکا؛ برای اینکه مهمترین هدف آن تقویت ارتباط اقتصادی در شرایط عادی اقتصادی است. دولت انتظار دارد که تجارت دوجانبه با کره جنوبی بعد از امضای «تجارت آزاد استرالیا-کره جنوبی» بیشتر شود.

این پیمان به کره جنوبی امکان می دهد که وارداتش از استرالیا را با روشی با ثبات انجام دهد که تحت تاثیر نوسانات فزآینده ناشی از بازارهای مالی جهانی نباشد. همچنین وزارت دارایی اعلام کرد که چنین پیمانی برای امنیت مالی بسیار «به موقع» بود؛ چرا کهبانک مرکزی آمریکا تصمیم گرفته است تا سیاست کاهش تدریجی تسهیل کمی (یک سیاست نامتعارف پولیست که بانکهای مرکزی برای جلوگیری از افت عرضه پول هنگام نامؤثر بودن سیاست استاندارد پولی مورد استفاده قرار می‌دهند) اتخاذ نماید. این سیاست بانک مرکزی آمریکا به نوسانات زیادی در بازار مالی جهان دامن خواهد زد.

دولت کره جنوبی در جستجوی پیمانهای تجاری دوجانبه با بسیاری از کشورهاست تا وابستگی به دلار آمریکا را در تسویه های تجاری کاهش دهد.

کره جنوبی هم اکنون پیمان های تجاری دو جانبه معادل 120 میلیارد دلار با چین، ژاپن، امارات متحده عربی، مالزی و اندونزی دارد.

 

 --

منبع:

1. جونانگ دیلی

2. مالایا آنلاین

3. گلوبال پست

4. نیوز آسیا

5. بیزینس اسپکتیتور

6. وال استریت ژورنال

گزارش تصویری در یوتیوب

سئول  - چهارشنبه 27 مهر 1390: دو کشور کره جنوبی و ژاپن به منظور کاهش آسیب پذیری از آشفتگی ها در بازارهای جهانی - به ویژه در منطقه یورو - پیمان پولی دوجانبه خود را تقویت کردند.

سئول که نگران است بحران مالی ناحیه یورو اقتصاد وابسته به صادراتش را تحلیل برد، به پیمان پولی دوجانبه بعنوان قویترین سلاح در برابر کاهش نگرانیهای ناشی از توان بانکهایش برای پرداختهای بدهی‌های خارجی کوتاه مدت می نگرد؛ موضوعی که به پاشنه آشیل کره جنوبی تبدیل شده است.



مقامات کره جنوبی به طور فزآینده‌ نگران آشفتی های بازار هستند، برای اینکه ارز وون در برابر دلار در اوایل ماه اکتبر، 14% کاهش داشت، اما بعد از آن تاریخ پول کره جنوبی با بهبود نسبی روبه رو بوده است.

بانک مرکزی کره جنوبی اعلام کرد که پیمان پولی دوجانبه وون-ین را با بانک مرکزی ژاپن از ارزش معادل 3 میلیارد دلار به 30 میلیارد دلار ارتقا می دهد. این علاوه 10 میلیاردی است که هم اکنون دو کشور در پیمان قبلی برای تجارت دوجانبه توافق کرده بودند.

بانک مرکزی کره جنوبی معتقد است که این اقدام به کاهش اثرات ناشی از عدم اطمینان فزآینده در بازارهای جهانی منجر می شود و به این دو کشور پیشرفته کمک شایانی می کند. این پیمان در اجلاسی در سئول که بین لی میونگ باک - رئیس جمهور کره جنوبی - و یوشیهیکو نودا - نخست وزیر ژاپن - ترتیب داده شده بود امضاء شد.

با این وجود، اقتصاددانان اثربخشی این اقدام را زیر سوال می برند که آیا اضافه کردن 70 میلیارد دیگر، بر قدرت بالقوه ارز را موثر است. به ویژه، زمانی که کره جنوبی هم اکنون بیش از 303 میلیارد دلار ذخیره ارزی دارد.

آقای تیم کونون بعنوان یک اقتصاد دان می گوید: اثر بخشی عملی این اقدام زمانی که شما بیش از 300 میلیارد دلار ذخیره ارزی داشته باشید، در اولویت دوم قرار می گیرد. وی می افزاید: بورس بازان به وون به عنوان یک بدهی یک طرفه می نگرند. ارز وون در ماه سپتامبر یکی از بدترین عملکردهای خود را داشت، اما در ماه اکتبر شاید یکی از بهترینها بود.

حمایت ژاپن از ثبات اقتصادی کره جنوبی بر کسی پوشیده نیست؛ اما مسولین ژاپن سئول را به کم ارزش کردن وون برای کمک به صادرکنندگان متهم می کنند. کره جنوبی این اتهام را رد می کند و می گوید که قصد گرفتن نوسانات بازار را دارد و نمی خواهد نوسانات نرخ ارز را دامن بزند.

آقای سین یوکوتا بعنوان یک استراتژیست بازارهای نوظهور می گوید: این پیمان به هر دو طرف کمک می کند. به کره جنوبی با ارایه نقدینگی کمک می کنند و به ژاپن نیز کمک می کند تا جلوی کاهش ارزش وون را بگیرد.


--

منبع:

1. فایننشال تایمز

2. نیویورک تایمز

برای جلوگیری از بحران مالی، ژاپن اعلام کرد که پیمان پولی دوجانبه خود را با تایلند به دو برابر افزایش می دهد. تحت این پیمان دو جانبه، ژاپن و تایلند معادل 6 میلیارد دلار پیمان پولی دوجانبه خواهند داشت.

 

 

این اقدام قسمتی از طرح چیانگ مای برای تنظیم پیمان پولی دوجانبه است که بوسیه کشورهای آسیای جنوب شرقی به علاوه ژاپن، چین و کره جنوبی در می 2000 امضاء شده است با بتوانند از تکرار بحران مالی سال 1997 جنوب شرقی آسیا جلوگیری کنند.

بحران مالی سال 1997 با کاهش 18 درصدی ارزش پول تایلند آغاز و منجر به کاهش ارزش دیگر ارزها در آسیا شد؛ این بحران یکی از دلایل تعمیق ارتباط اقتصادی کشورها شده است تا از وقوع بحرانهای مالی مشابه جلوگیری کنند.


--

منبع:

1. اینداستری وییک