پیمان پولی دوجانبه

رویکردی نوین بانکی در تجارت بین الملل

پیمان پولی دوجانبه

رویکردی نوین بانکی در تجارت بین الملل

پیمان پولی دوجانبه
بروز بحران مالی در سال 2007 در سطح جهان، باعث گرایش کشورهای مختلف به رویکرد جدیدی در ساختار تجارت بین‌المللی شد. کشورهایی که قبلاً از پول‌های رایج مانند دلار و یورو در مبادلات خود استفاده می‌کردند، روش جدیدی را برگزیدند که به «پیمان پولی دوجانبه» معروف شده است:
Currency Swap Agreement
تاکنون 46 «پیمان پولی دوجانبه» بین کشورهای مختلف امضا شده است. در این رویکرد جدید، تجارت با استفاده از پولهای محلی انجام می‌شود. یعنی به جای استفاده از یک پول واسط مانند دلار و یورو، از پول کشورهای مبدأ و مقصد تجارت استفاده می‌شود و دیگر دلار واسط تجاری کشورها نیست. این اتفاق فرصتی تاریخی است که به ایران در عبور از چالش تحریم بانکی کمک شایانی می‌کند؛ یعنی بدون نیاز به تعطیل کردن انرژی راهبردی هسته‌ای، می‌توانیم با استفاده از این روش - که آمریکا در آن نقشی ندارد - تجارت بین‌المللی کشور را مدیریت کنیم.
پیمانهای پولی دوجانبه

۱ مطلب با موضوع «تحریم تجاری» ثبت شده است

سئول  - چهارشنبه 27 مهر 1390: دو کشور کره جنوبی و ژاپن به منظور کاهش آسیب پذیری از آشفتگی ها در بازارهای جهانی - به ویژه در منطقه یورو - پیمان پولی دوجانبه خود را تقویت کردند.

سئول که نگران است بحران مالی ناحیه یورو اقتصاد وابسته به صادراتش را تحلیل برد، به پیمان پولی دوجانبه بعنوان قویترین سلاح در برابر کاهش نگرانیهای ناشی از توان بانکهایش برای پرداختهای بدهی‌های خارجی کوتاه مدت می نگرد؛ موضوعی که به پاشنه آشیل کره جنوبی تبدیل شده است.



مقامات کره جنوبی به طور فزآینده‌ نگران آشفتی های بازار هستند، برای اینکه ارز وون در برابر دلار در اوایل ماه اکتبر، 14% کاهش داشت، اما بعد از آن تاریخ پول کره جنوبی با بهبود نسبی روبه رو بوده است.

بانک مرکزی کره جنوبی اعلام کرد که پیمان پولی دوجانبه وون-ین را با بانک مرکزی ژاپن از ارزش معادل 3 میلیارد دلار به 30 میلیارد دلار ارتقا می دهد. این علاوه 10 میلیاردی است که هم اکنون دو کشور در پیمان قبلی برای تجارت دوجانبه توافق کرده بودند.

بانک مرکزی کره جنوبی معتقد است که این اقدام به کاهش اثرات ناشی از عدم اطمینان فزآینده در بازارهای جهانی منجر می شود و به این دو کشور پیشرفته کمک شایانی می کند. این پیمان در اجلاسی در سئول که بین لی میونگ باک - رئیس جمهور کره جنوبی - و یوشیهیکو نودا - نخست وزیر ژاپن - ترتیب داده شده بود امضاء شد.

با این وجود، اقتصاددانان اثربخشی این اقدام را زیر سوال می برند که آیا اضافه کردن 70 میلیارد دیگر، بر قدرت بالقوه ارز را موثر است. به ویژه، زمانی که کره جنوبی هم اکنون بیش از 303 میلیارد دلار ذخیره ارزی دارد.

آقای تیم کونون بعنوان یک اقتصاد دان می گوید: اثر بخشی عملی این اقدام زمانی که شما بیش از 300 میلیارد دلار ذخیره ارزی داشته باشید، در اولویت دوم قرار می گیرد. وی می افزاید: بورس بازان به وون به عنوان یک بدهی یک طرفه می نگرند. ارز وون در ماه سپتامبر یکی از بدترین عملکردهای خود را داشت، اما در ماه اکتبر شاید یکی از بهترینها بود.

حمایت ژاپن از ثبات اقتصادی کره جنوبی بر کسی پوشیده نیست؛ اما مسولین ژاپن سئول را به کم ارزش کردن وون برای کمک به صادرکنندگان متهم می کنند. کره جنوبی این اتهام را رد می کند و می گوید که قصد گرفتن نوسانات بازار را دارد و نمی خواهد نوسانات نرخ ارز را دامن بزند.

آقای سین یوکوتا بعنوان یک استراتژیست بازارهای نوظهور می گوید: این پیمان به هر دو طرف کمک می کند. به کره جنوبی با ارایه نقدینگی کمک می کنند و به ژاپن نیز کمک می کند تا جلوی کاهش ارزش وون را بگیرد.


--

منبع:

1. فایننشال تایمز

2. نیویورک تایمز